باوری نادرست و اشتباه در بین بعضی از مومنین وجود دارد که گمان می کنند امام زمان(عج) در عالم غیب هستند و ما نمی توانیم ایشان را ببینیم؛ در حالی که ایشان در همین عالم حضور دارند و ما توفیق زیارتشان را نداریم. آن حضرت(عج) فرشته نیستند و در عالم دیگری زندگی نمی کنند. ایشان در میان مردم هستند و در همین دنیایی که ما هستیم زندگی می کنند و ولی ما به خاطر علل و حکمت هایی آن حضرت (عج) را نمی شناسیم. البته در این مدت افرادی توفیق زیارت ایشان را پیدا کرده و به حضورشان شرفیاب شده اند.
ارتباط و ملاقات با حضرت ولی عصر(عج) صورت های مختلفی دارد که به طور معمول به یکی از سه شکل زیر می باشد:
الف ـ دیدار آن حضرت با عنوان غیرحقیقی، به گونه ای که دیدارکننده در هنگام ملاقات و پس از آن، هیچ گونه توجه و التفاتی نسبت به شخص حضرت ندارد و ایشان در این دیدار به عنوان یک فرد عادی و ناشناس تلقی می شوند. اینگونه دیدار تصادفی و ناشناس ممکن است برای عده ای مکرر رخ دهد، به ویژه در مکان ها و مناطقی که حضرت(عج) زیاد در آن مکان ها رفت و آمد دارند.(به عنوان مثال هرسال در مناسک حج)
ب ـ دیدار حضرت(عج) با عنوان حقیقی ایشان به طوری که شخص در هنگام ملاقات، حضرت(عج) را بشناسد و یا آن حضرت(عج)، خودشان را معرفی فرمایند. این نوع ملاقات یعنی دیدار همراه با شناخت و توجه به حضور حضرت(عج)، بر فرض امکان و تحقق، بسیار اندک می باشد.
نسبت آن حضرت(عج) با ما مانند حضرت یوسف با برادرانش است؛ که آنها را دید و شناخت، ولی آنها او را دیدند و نشناختند، تا هنگامی که خود را معرفی کرد. امام صادق(ع) در مورد حضرت حجّت(عج) می‌فرمایند: «در موسم حج برای انجام مناسک حاضر می‌شوند، مردم را می‌بینند، ولی مردم ایشان را نمی‌بینند.» (بحار الانوار، ج52 ، ص156)
دیده می‌باید که باشد شه شناس تا شناسد شاه را در هر لباس
عطار